Veilig!

EINDELIJK lekker op vakantie naar Marrakech. Je stapt in het vliegtuig en je stapt uit in een temperatuurtje van 30 graden. Je kiest, zoals gewoonlijk, weer de verkeerde rij om wat stempels te krijgen in je paspoort. Dan zien ze op je verklaring -wat je invult als je in het vliegtuig zit- wat voor werk je doet. Krijg je wat vragen in heel gebrekkig Engels, waar ik echt niets van snapte. Ik begon mij al af te vragen of die kerel mij wel geloofde. Na mij was Sander aan de beurt en die liet een vrolijke foto van mij in uniform zien op de boot met Koninginnedag. Ja hoor, binnen een minuut mocht Sander doorlopen. We liepen direct door naar de bagageband. Ik ging naast Marco van Basten staan - jaja hij zat bij ons in het vliegtuig- en wachtte tot ik mijn roze koffer zag komen. We stonden er rustig tot dat er een paar Mocro's Marco herkenden. Iedereen wilde met hem op de foto. Ik had het zo met hem te doen. Af en toe zag je hem omkijken naar de band of zijn koffer voorbij kwam en hij verlost was van de fans.
Ik snap nog steeds niet waarom sommige mensen BN-er willen worden. Ik had al tegen Bo gezegd toen zij communicatie ging studeren ze het niet zou wagen om met haar poffertjes porum op tv te komen. Zou ze het wel gaan doen en ik zou voor haar aangezien gaan worden, ik elke keer een middelvinger op zou gaan steken naar een ieder die mij lastig gaat vallen! :-p

Op het vliegveld stond een taxichauffeur klaar voor ons. Hij bracht ons naar onze riad. Een riad is een soort bed and breakfast met een binnenplaatsje. Onze riad heeft vier kamers en wordt gerund door een getrouwd stel. We hadden een mooie kamer en een mooi dakterras. Onze riad zit bij een souk. Een souk is een soort markt tussen allemaal kleine steegjes. 
Wat eigenlijk een grote kunst is, is het proberen om niet te verdwalen! We hadden een hand getekende kaart mee gekregen maar het bleef lastig. Wat ik heel irritant vind is dat iedereen wat van je wilt. Mensen willen dat je bij ze eet, wat koopt of wat dan ook. Ze blijven gewoon voor je staan, lopen met je mee of in het slechtste geval, houden ze je vast. Echt heel irritant. En dat is nog zacht uitgedrukt! Voorbeeld: We lopen op het plein en daar zit van alles. Restaurants, winkeltjes, stalletjes maar ook vrouwen die je henna opspuiten. Wat heel mooi kan zijn. Ik had al besloten dat ik het wilde maar dan aan het einde van de vakantie. Een vrouw riep naar mij, wij liepen door maar zij kwam achter ons aan. Ik maakte de fout door te zeggen dat ik het later wel wilde. Ze pakte mijn hand en begon wat op mijn hand te spuiten. Ik zei dat ik het niet wilde maar ze bleef door gaan. Sander vroeg hoeveel het kostte en ze antwoordde dat je mocht geven wat we maar wilden. Ze trok aan mijn hand zodat we konden gaan zitten bij haar "stalletje". Ik ging zitten en ze wilde verder gaan spuiten. Het was mooi wat ze aan het maken was, maar ik had mij voorgenomen om wat anders te laten maken. Bovendien wilde ik het nog niet. Dus ik trok mijn hand terug. Ik zei dat ik weg ging. Sander pakte wat kleingeld en gaf het aan haar. Toen begon ze als een viswijf te zeggen dat het te weinig was en dat ze niet voor niets werkte in de hitte enzovoorts. Ik ben direct een restaurant ingelopen om mijn hand schoon te wassen. Nu, drie dagen later, zit er nog steeds een tekening op mijn hand en hoef ik helemaal geen henna meer. 
Ander voorbeeld: We waren bij een KFC, ja ze hebben er eentje, maar een Mac Donalds heb ik nog steeds niet gezien, maar bij de KFC had ik een soort aardbei milkshake gehaald. Met die milkshake liep ik het plein over. Ik had binnen twee minuten al twee verschillende KUT-kinderen (letterlijk) aan mijn arm hangen die die milkshake wel wilden hebben. Sander heeft ze niet weggeslagen maar ik vond dat ze wel een trap verdienden. 
Na vier dagen in de stad te hebben doorgebracht hebben we een tweedaags tripje naar de Sahara geboekt. We rijden door het Atlas gebergte en daarna gaan we slapen in de woestijn. Yahoe! Ik heb er zin in! Met mijn vriendje in de zandbak spelen :-)