Toet toet boink boing

Jaja busje komt er aan. Of een vrachtwagen of gewoon een scooter. Of nog 100 Loempia's op een brommer. En toeteren doe je sowieso.

Het lijkt of alles kan en mag. Ook lijkt alles uiteindelijk wel te passen.

Ben vanaf Mui Ne, aan de kust, onderweg naar Da Lat in de bergen. Het zou volgens de Lonely Planet (mijn bijbel) de honeymoon bestemming van de Vietnamezen zijn. Nou dan ga ik daar toch ook even kijken.

In Dalat aangekomen werd ik opgehaald met de motor. Mijn backback op zijn tank en ik achterop. Aangekomen in het hostel zag ik een grote poster van "Canyoning" Nooit van gehoord maar zag er vet cool uit dus ik die direct geboekt voor de volgende dag.

We gingen de bergen in en begonnen met abseilen vanaf rosten. Daarna gingen we abseilen vanaf / door een waterval. Al dat water wat keihard op je kop klettert. Gelukkig een helmpje op. Daarna zijn we door de bossen gelopen naar een andere waterval. Daar mochten we vanaf springen. De laagste sprong was 6 meter. Daarna mocht je naar boven klimmen en mocht je van 10 meter springen. Je sprong dan tussen de rotsen in. Natuurlijk was dat heel spannend. En nee, het was niet verplicht. We waren met 6 toeristen en uiteindelijk zijn een Zwitser en ik alleen gesprongen. Niks mis mee. Oke ik denk dat als wij in Nederland zulke landschappen zouden hebben, dus ook zulke toertjes konden geven, het alsnog niet gegeven zou worden. Iets met onze wetgevingen enzo :-) sorry mama, ik twijfel of het wel verstandig was om te springen, maar zo als je merkt, ik leef nog en alles is nog heel.

Van Dalat de bus weer gepakt naar Nha Trang, een badplaats.
Alle Vietnamezen die ik sprak waren er niet te spreken over. Alleen maar Chinezen en Russen. Ik ga het wel zien.

De busrit van Dalat naar Nha Trang was ook weer een mooie ervaring. Door de bergen over haarspeldbochten en genieten van al het groen en watervallen. Hoezo druk maken over het rijgedrag hier? Ik heb Queen met Let me Live en Meat Loaf met Heaven can wait opgezet en het is helemaal goed gekomen.

En ja die Vietnamezen hadden gelijk. Heel veel Russen! Gelukkig niet in het hostel maar wel op straat en op het strand. Ze spraken mij zelfs aan in het Russisch. God, wat voelde ik mij beledigd :-p Is dat arrogant om te zeggen?

Omdat ik echt niet langer wilde blijven in Nha Trang is de eerst volgende (logische) stap Hoi An. Maar dat is meer dan 12 uur met de bus en daar had ik echt geen zin in. Mijn Lonely Planet gaf geen andere opties dus ben ik zelf gaan Googlen. Ik kwam uit op een klein vissersdorpje op 5 uur afstand waar nauwelijks toeristen komen. Dus ik proberen een busticket die kant op te boeken. Dit kostte nogal wat moeite omdat er weinig backpackers naar toe gaan maar ik hoop dat ik vanavond daar bij het gezamenlijke diner zit.
De hosteleigenaar emailde mij al dat als ik in het donker aan kwam ik een zaklamp mee moet nemen omdat er geen straatverlichting in het dorp is.

Ik hoop dat ik het kan vinden!

Jaaaaa het is gelukt! Wat een paradijsje! Ik heb een filmpje op mijn Facebook gezet dus je kunt heel duidelijk zien waar ik zit. Een filmpje zegt toch meer dan een foto.

Ik werd door de locale bus afgezet bij het vissersdorpje waar het hostel in zit. Ik liep het dorpje in en werd na 25 meter al aangesproken door drie kleine meisjes. Hello, whats you're name en eentje kwam zelfs naar mij toe rennen en gaf mij een handje en stelde zichzelf voor. Ja de kinderen spreken hier Engels. Ze krijgen van de twee Engelse hosteleigenaren elke zaterdag en zondag Engelse les.

Ik kan niet beschrijven hoe mooi het hier is. Het is een soort klein resortje op het strand. Ze hebben een bar en een restaurant. Daarnaast hebben ze verschillende "huisjes" staan. Sommigen zijn van bamboe en sommigen zijn van beton. Ik heb een betonnenhuisje die ik deel met een aantal backpackers. De ingang is helemaal van glas dus als ik op bed lig kijk ik uit op de zee. Zo leuk. Omdat het een vissersdorpje is liggen er heel veel vissersbootjes in de zee. Als het donker wordt geven ze allemaal licht om de vissen te vangen. Dus honderden "sterren" op het water. Echt zo mooi. Meestal blijf ik twee dagen ergens en reis ik de derde dag verder. Nu blijf ik hier. Punt. Ik blijf hier. Punt. Ik wil niet meer weg. Punt.

Doei. Tot ooit ;-)