Noorderlichtjaagsters

Stefanie en ik wilden naar IJsland. Je zoekt naar goedkope deals en vind er eentje. Je vliegt natuurlijk niet met de KLM maar met een budgetmaatschappij eerste klas.
We waren op tijd op Schiphol en dachten nog wel even een bikini voor Stefanie te kunnen kopen. We vertrokken vanaf gate M. Nooit van gehoord, Schiphol is aardig verbouwd de afgelopen tijd, dus ik sta wel vaker voor verrassingen maar wauw, dit was voor de vertraagde-budget-shit-vluchten. Je kan er dus gewoon geen bikini kopen. Sterker nog je hebt maar drie winkels op die paar vierkante meter en daar moet je het mee doen. Ik stond perplex.
Vervolgens hoor je dat je vlucht vertraagd is en kun je een paar uur extra wachten. Maar ach, wat is het probleem. Je hebt tenslotte vakantie!

Wist je trouwens dat die Wow Air met vertraging wacht op de overstappers? Ik stond versteld. Voorbeeld; een vlucht van New York naar IJsland is vier uur vertraagd. Maar veel passagiers hebben een aangesloten vlucht van IJsland naar Amsterdam, Parijs, Kopenhagen of Berlijn. Driemaal raden wat Wow dan doet. Ja echt een dikke wauw; alle vier de vliegtuigen wachten dan gewoon vier uur op de vlucht vanuit New York. Ongekend. Althans voor mij. Binnenkort heb ik mijn 100e vlucht, meer dan de helft met de KLM (verdorie wanneer krijg ik nou eens een sky priority pas) dus je zou zeggen dat ik wel wat gewend was.

Aangekomen in IJsland was het al donker. Het is hier in december maar een paar uur licht per dag. Wel gunstig voor het Noorderlicht. Je hebt veel dingen te doen en te zien hier maar het Noorderlicht, daar kom ik toch echt voor. In februari was ik in Fins Lapland. Elke avond op zoek naar het Noorderlicht maar niet gevonden. Oke, Geert en ik zagen wel een groene gloed tussen de bewolking door, maar ik wilde het licht zien dansen, duidelijk zichtbaar zodat het op mijn netvlies gebrand zou staan. Dus Stefanie en ik aan het duimen geslagen voor deze week.

De eerste dag werden wij opgepikt om naar de Blue Lagoon te gaan. Heel wat anders dan de Secret Lagoon vorige maand in de Filipijnen. Dit was geen slecht bewaard geheim, nee dit zag er echt blauw van de mensen uit. Het is een van de grootste toeristische trekpleister van IJsland. Als je het Googled, vind je schitterende foto's! Ik ga ze niet plaatsen want dan zie je mij in bikini en daar zijn al de nodige grappen over gemaakt!
Het is een lekker warm bad in het zuidwesten van IJsland.
Het bad, of eigenlijk een kunstmatig meer, ligt in een oud met mos begroeid lavaveld. Het water heeft een temperatuur van 39 graden. Het water is rijk aan mineralen, silicaten (geen idee wat dat is maar de eerste drie letters stonden mij wel aan) en blauwwieren die het een lichtblauwe, bijna opalescerende kleur geven. Ik noem het een blauw melkbad. Het bad trekt veel mensen met de huidziekte psoriasis omdat het water een helende werking zou hebben. Het schijnt dat elke 40 uur het water ververst wordt. Ik hoop het want fris is anders. Zoveel toeristen samen in een bad, dag in dag uit. Ondanks de helende werking en het gezonde idee er achter, kun je vanuit het bad toch nog bier bestellen. Dikke plus!
We zaten in de bus er naar toe en ik zou zweren dat de persoon achter mij een broodje ei aan het eten was. Af en toe ruik je namelijk een enorme zwavellucht. Ik kon dus ongelimiteerd scheetjes laten. Wat een opluchting!
Ik heb overigens geen bubbelbad gemaakt van de blue langoon.

De tweede dag gingen wij in de avond/nacht mee op een boot de zee op om het Noorderlicht te zien. We hebben het gezien maar ik was niet tevreden. Het was bewolkt en het was weer die groene gloed. Niks geen andere kleuren of bewegende golven. Na uren op zee gedobberd te hebben gaf de schipper het kennelijk op. Helaas. Dikke pech. Maar ach, ik kan heel goed met teleurstellingen omgaan, dat leer je vanzelf als je ouder wordt. Of een Finkers cursus....die niet door ging.

De laatste dagen hadden Steef en ik een autootje gehuurd. We hadden mazzel want wij kregen de eerste sneeuw van het seizoen te verduren. De IJslanders waren blij: een witte Kerst! Wij vonden het ook mooi maar het rijdt zo langzaam. Gelukkig zijn ze hier wel wat gewend en stonden wij niet in de file. Wij waren met de auto zo vrij als een vogeltje. Maar met zoveel sneeuw ben je voorzichtiger. Het idee van "don't be gentle, it's a rental" ging nu niet op.

Op een avond, laat, zagen wij dat de bewolking wegtrok. Wij zijn vlug in de auto gestapt en de stad uitgereden. Uiteindelijk hebben wij het licht gezien. Wij nemen beiden ontslag en gaan op IJsland wonen. Jeetje wat gaaf! IJsland is sowieso een leuk land. De mensen zijn vriendelijk en de sfeer is uitstekend. Het enige nadeel is dat het zo ontzettend duur is. Ik dacht dat Lapland duur was. Maar holycrap: IJsland overtreft het zeker. Ik heb een keer een biertje besteld op de piste in Val Thorens, maar hier?! Bijna 10 euro. En dan heb ik het niet over speciaal bier of uit de fles. En wacht maar tot je de menukaart ziet!

Terug naar het Noorderlicht. Ik kan dit niet omschrijven. Geen woorden voor. Ik ga het niet eens proberen. Mijn woorden zullen alleen maar afbreuk doen aan het licht. Boek een ticket en hoop (of bid als je daarin gelooft) of duim, net als Steef en ik, en misschien heb je mazzel. Succes!

ps. Ik zie dan graag de foto's tegemoet!