Roadtrippen

Wat als je een mazzel hebt dat je schoonouders een mooie camper hebben en jij hem mag lenen? Ja nou dan weet ik het wel! Dan neem ik in het hoogseizoen vakantie op en rijden we naar Albanië! Een route hebben we niet maar we komen sowieso door Duitsland, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Bosnië en Montenegro. Terugweg door Noord-Macedonië, Servië, Hongarije en Slowakije. Of andersom. Ach we zien het wel.

Donderdag 11 juli vertrokken wij met mijn VW naar noord Groningen. Nog even langs Drenthe voor bakje koffie bij mijn ouders. Daarna door naar mijn schoonouders. Wijntje en slapen. Daarna boodschappen doen en hup, vertrekken naar Duitsland. Of toch niet? Geert vergeet weer wat. Ik blijf het toch handig vinden om twee dagen voor vertrek te beginnen met spullen klaar leggen. Als je een maand weg gaat, is het toch wel handig als je alles mee hebt. Aan de andere kant, als je je paspoort en creditcard mee hebt, kun je alles nieuw kopen. Meer heb je niet nodig.

Toch nog even met de camper naar huis omdat Geert zijn spulletjes wil halen en daarna, in de file, richting Duitsland. Ja en dan moet je nog eten, dus was doe je dan? Ja precies. Mac Donalds. Verdorie. Ik wil er geen woorden aan vuil maken maar damn! ik wil er alleen nog heen voor een koffie of ijsje. Verder weiger ik de MacDonalds te noemen.

Eerste nachtje hebben wij heerlijk geslapen ergens aan de A3 tussen de vrachtwagens. Voel mij net zo een trucker. Mis alleen nog de dikke buik en een wit hemd. Maar wie weet. De maand is net ingegaan ;-)

Na een nachtje Duitsland hebben we een nachtje Oostenrijk gedaan. Daarna zijn we Slovenië in gereden. We zouden niet langs de hoofdstad komen maar aangezien wij beiden nooit in Slovenië waren geweest en Google zei dat de hoofdstad de moeite waard was, hebben we ons plan aangepast. (Welk plan?!) Wij dus een camperplek gezocht nabij de hoofdstad. Bus geparkeerd en onmiddellijk de lijnbus gepakt naar de hoofdstad. Google had wederom gelijk. Zeker de moeite waard. Ook voor een stedentripje.
Daarna zijn we doorgereden naar Kroatië. Ook dat blijft een mooi land. We maakten het plan om naar Dubrovnik te gaan. Een bekende kustplaats in Kroatië. Echter dan moet je wel twee keer een landsgrens over. Bosnië Herzegovina in en daarna weer Kroatië in. Eenmaal in Bosnië Herzegovina dachten wij; mooi! Waarom naar Dubrovnik gaan? Zo toeristisch en dit hier in Bosnië Herzegovina is waarschijnlijk zoveel mooier! Oké wat is er te doen? Mostar is een heel bekende plaats met een nog bekendere brug. Oké we gaan daarnaartoe. Wederom heel toeristisch en heel druk. Ja ik weet het, ik ben ook een stomme toerist en doe er ook aan mee, maar ik heb er zo een hekel aan. Achter elkaar aan sloffen en dan gaat er eentje plotseling stil staan en bots je er bijna op en moet je moeite doen om er omheen te lopen.
Na Mostar besloten om het land verder in te trekken. Sarajevo werd het. Wij waren beiden verkocht. Wat een ontzettend leuke stad was dat?! Iedereen heeft wel gehoord van onze blauwhelmen in Bosnië, sterker nog, vandaag las ik op de NOS dat de Hoge Raad in Den Haag vandaag uitspraak doet. De moeders van Srebrenica v.s de Staat. Maar wat ik nog bizarder vind, de eerste Wereldoorlog is in Sarajevo begonnen. Ik wist het niet. Oké stukje interesse in de geschiedenis die ik vroeger niet had, maar zulke essentiële feitjes hoorde ik toch wel te weten?! Nooit te oud om te leren gelukkig ;-) We zijn naar een museum/fototentoonstelling gegaan en vonden het beiden reuze interessant. Zo interessant dat wij er bijna drie uur binnen zijn geweest. Ja ja ik word eindelijk volwassen ;-) na Sarajevo zijn wij doorgereden in de richting van Montenegro. Vlakbij de grens hebben wij een leuke plek aan een riviertje opgezocht. Daar heerlijk in kunnen zwemmen. Het water is zo helder en zo groen. Het is echt prachtig. Ik kan daar zo van genieten. Kwakende kikkers s nachts, het water dat langs de steentjes kabbelt, wat wil je nog meer!?
Tijdens de rit zagen wij heel veel politiecontroles. Om de zoveel kilometer zagen wij ze laseren. Aangezien wij met een tinyhouse op pad zijn en door de bergen rijden ben ik niet bang voor een snelheidsboete. Het was natuurlijk wel wachten tot wij staande gehouden werden en zij iets zouden vinden om ons te bekeuren. En ja hoor, na een paar uur rijden werden wij eindelijk eens aan de kant gezet. Geert zat achter het stuur en had direct twee bekeuringen te pakken. Eentje voor het rijden met slippers aan en de andere voor het niet tonen van een groene kaart. Natuurlijk is deze camper verzekerd en hebben wij ook wel een verzekeringspapier bij ons, alleen die is niet op groen papier gedrukt. Ja dat is natuurlijk een echte ramp hiero. Gelukkig ben ik niet op mijn mondje gevallen en kan ik sommige onderwerpen tactisch aanpakken en huplakee, al het geld nog in de portemonnee en wij weer op de weg.
Aangezien dit al de tweede keer was dat er “problemen” waren om onze groene kaart (die dus wit is) besloten wij toch maar om naar een copyshop te gaan om een zelfde printje te maken op groen papier. Maar eerst moet je naar een boekwinkel om groen papier te halen. Daarna moet je nog even een USB stick toveren en daarna je e-mail (met de groene kart) op de USB krijgen. Binnen een half uur gefixt en hup de groene kaart is op een groen papier gedrukt. Bij de grens met Montenegro een half uurtje later werd om de groene kaart gevraagd. We gaven hem het mapje met de groene kaart, APK papieren en kentekenbewijs. Binnen 5 seconden gaf hij het mapje terug. Gelukt dus! Zo zie je maar hoe belangrijk kleuren zijn.