Alles komt goed

Van Hanoi, de hoofdstad van Vietnam, vloog ik naar de hoofdstad van Laos, Vientiane. Het is maar een uurtje en kostte mij 160 US dollar. Ik kon ook met de bus. Kostte maar 25 US dollar maar dan duurde de rit 24 uur. Nee dank je! Het moet wel leuk blijven.

Ik kwam aan en pakte de taxi naar mijn hostel. Ik merkte direct een verschil tussen Vietnam en Laos. Het is in Laos stukken rustiger. Alleen al in het verkeer zijn de Laotianen stiller. Waar je in Vietnam de straat op loopt hoor je direct overal de claxon. Het gaat maar door. Ik denk dat als je als Vietnamees je rijles krijgt, je als eerste leert hoe de toeter werkt. In Laos weten ze denk ik niet eens waar hun claxon zit. Een groot voordeel van Laos als je het mij vraagt. Maar de temperatuur hier is echt niet te harden. Ik word er lui van. (Was ik al maar nu met een goed excuus) Ik ben dan wel de eerste dag met een Ierse meid naar een Buddha park gegaan met een lokale bus, gelukkig met airco, maar daarna vond ik het echt welletjes. Toen wij terug kwamen zijn we de airco kamer in gegaan en hebben daar gechillt. De aircokamer was een soort dojo. Er lagen zachte matten op de grond en je kon er lekker hangen. Als je er weer uit komt, is het wel een enorme klap. Maarja... Zo werkt het ook met alcohol :p

De laatste dag in Hanoi werd ik bijna gerold door een klootzakje. Ik had mijn rugtas op mijn schouder en liep over straat. Ik checkte mijn rits. 15 seconden later checkte ik toevallig weer en zag dat m'n rits open stond. Ik schrok en draaide mij om en zag 1 jongen achter mij. Gelukkig had ik alles nog dus dacht, klootzak, jou pakken kan ik nu niet dus ga ik jou maar lekker hinderlijk volgen. Ik had toch niks beters te doen. Binnen een minuut had hij het natuurlijk door en stak de straat over. Dus ik stak de straat ook over. Vond hij niet zo leuk dus stak hij opnieuw de straat over. Dus ik ook. Bleef hij stil staan. Ik ben voor hem gaan staan en en heb als een boze moeder mijn wijsvinger opgestoken en in zijn gezicht gezegd "you bad boy, you asshole, bad bad boy" hij keek mij aan, zei iets wat ik niet kon verstaan. Toen kwam zijn vriendje er op de brommer aan en sprong het klootzakje achterop en reden ze samen weg. Gelukkig had ik mijn handjes thuis gelaten want zoals je ziet zijn ze niet alleen. Tip; loop er echt als een toerist bij met je rugzak op je buik. Ik had het echt niet door, voelde niets en dit was echt binnen een paar seconden.

Maar het kon mijn pret niet drukken want ik had ook mijn wasgoed terug. Hoe ga je die mensen bedanken?!
Omdat ik bijna al mijn overnachtingen boek via Hostelworld, heb ik beide hostels, die van de Engelsman en het hostel van zijn vriend een 10 gegeven op Hostelworld. Ik vind dat ze het verdiend hebben ;-)

Vanaf Vientiane heb ik de nachtbus gepakt naar het zuiden. De bussen hier in Laos zijn toch wat anders dan in Vietnam. Ze hebben hier matrassen waar je op ligt. Geen gordel. Voor mij een voordeel aangezien ik nog steeds een buikslaper ben. Echter wat enorm klote is; het bed is 1 meter breed en 1.70 meter lang. Een prima formaat voor mij; ALS JE ER ALLEEN IN LIGT! Ik hoorde al dat je hem deelt met iemand, gelukkig met iemand van hetzelfde geslacht. Maar ik had pech. Dikke dikke pech. Letterlijk. Ik deelde hem met een vrouw uit Italië van minstens 100 kilogram. God wat baalde ik. Je ligt gewoon tegen elkaar aan. Je kunt geen kant op en ergens anders liggen was ook geen optie want de bus zat propvol. Enige voordeel; ik lag klem. Klem tussen haar en het raam. Geen gordel nodig.
Ik mocht haar echt, dus dat scheelde een hoop irritatie. Maar ik heb wel mijn vriendje netjes een berichtje gestuurd dat ik met een ander had geslapen die nacht ;-)

Oke wat doe je als je op een eilandje in Cambodja zit en je niet zo lekker voelt? Ik koos eieren voor mijn geld (denk dat het door de omelet kwam) en heb direct een bootje terug naar het vasteland geboekt voor de volgende dag. Ik had nog een mazzel die dag want de kerel met wie ik de bungalow deelde had ook diarree. Toen hij incheckte ging hij direct naar de wc. Om een voorstelling te geven; het is een bungalow op het strand. Van hout. Heel basic. Heel gehorig! Hij kwam terug de kamer in en zei sorry, ik ben al een paar dagen aan de diaree. Ik blij: geen probleem! Ik ook sinds vandaag. Met andere woorden; ik kon zo veel geluid maken als ik wilde op het toilet zonder mij te schamen.
(Zou ik dat anders wel doen?!)
De volgende ochtend terug naar het vaste land. Heel de dag in bed gelegen. Afgezonderd van de vele toiletbezoekjes tussendoor.
De volgende dag, de derde dag dus, kotste ik. En toen was m'n grens bereikt. Ik voelde mij op zich wel oke, maar aangezien ik epilepsie heb, wilde ik extra voorzichtig zijn. Ik wil wel graag dat m'n medicijnen blijven werken. Ik heb mijn reisverzekering gebeld en zij adviseerden mij toch om naar het ziekenhuis te gaan. Dus ik met de tuktuk naar een ziekenhuis. Het was een mooi ziekenhuis met vriendelijk personeel. Jaja je geeft je paspoort af en je bent een wandelende geldboom. Ik kreeg een infuus, er werd wat bloed afgenomen en ik kreeg een mooie privékamer met mooie douche, toilet en tv waarop ik zelfs Pauw, NOS en DWDD kon kijken. Ze vonden mij kennelijk zo leuk, lees: de verzekering gaf een betalingsgarantie, en mocht zowaar twee nachtjes blijven slapen.
Ik heb een mooie tijd gehad, de kamer en de roomservice waren toch wat anders dan de hostels waar ik de afgelopen tijd in had geslapen.
Aangezien het ziekenhuis niet in Tripadvisor voor komt, kon ik helaas niet een mooi review schrijven ;-)